ความท้าทายในการรักษาความปลอดภัยด้านอาหารทั่วโลกตรงไปตรงมา: ภายในปี 2050 โลกต้องให้อาหาร 9 พันล้านคน ความต้องการอาหารจะมากกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน 60% องค์การสหประชาชาติได้กำหนดยุติความอดอยากบรรลุความมั่นคงทางอาหารและปรับปรุงโภชนาการและส่งเสริมเกษตรกรรมยั่งยืนเป็นเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน (SDGs) 17 ประการสำหรับปี 2573

สนับสนุนโดย บุหรี่ไฟฟ้า Kspodsmoke

เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์เหล่านี้จำเป็นต้องมีการจัดการกับปัญหาต่างๆตั้งแต่ความเท่าเทียมกันทางเพศและข้อมูลประชากรผู้สูงอายุไปจนถึงการพัฒนาทักษะและภาวะโลกร้อน ภาคการเกษตรจะต้องมีประสิทธิผลมากขึ้นโดยการนำรูปแบบธุรกิจที่มีประสิทธิภาพมาใช้และสร้างความร่วมมือระหว่างภาครัฐและเอกชน และต้องมีความยั่งยืนโดยการจัดการกับการปล่อยก๊าซเรือนกระจกการใช้น้ำและของเสีย ความเสี่ยง: การขาดสารอาหารความหิวโหยและแม้แต่ความขัดแย้ง

    ความมั่นคงทางการเกษตรและอาหาร

เหตุใดความมั่นคงทางอาหารจึงเป็นความท้าทายระดับโลกที่สำคัญ

เหตุผลที่ชัดเจนคือทุกคนต้องการอาหาร แต่ความซับซ้อนของการส่งมอบอาหารที่เพียงพอให้กับประชากรในประเทศและประชากรทั้งโลกแสดงให้เห็นว่าเหตุใดความมั่นคงทางอาหารจึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับทุกประเทศไม่ว่าจะกำลังพัฒนาหรือพัฒนาแล้วก็ตาม

ในระยะสั้นนี่เป็นความท้าทายระดับโลกเพราะไม่ใช่แค่เรื่องอาหารและการให้อาหารผู้คน แต่ยังเกี่ยวกับเศรษฐกิจและสังคมในทุกด้านด้วย

มันเกิดจากอะไร?

1. การเติบโตของประชากรซึ่งแตกต่างกันอย่างมากในแต่ละประเทศ คาดว่าแอฟริกาจะมีประชากรเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าจาก 1 เป็น 2 พันล้านคนภายในปี 2593 ประชากรในประเทศกำลังพัฒนากำลังกลายเป็นเมืองมากขึ้นโดยมีผู้อยู่อาศัยในเมืองเพิ่มขึ้น 2.5 พันล้านคนในแอฟริกาและเอเชีย

2. รสนิยมที่เปลี่ยนไป - ไม่เพียง แต่ประชากรจะเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น เมื่อผู้คนร่ำรวยขึ้นพวกเขาก็เริ่มกินอาหารที่อุดมไปด้วยอาหารแปรรูปเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์จากนม แต่การผลิตเนื้อสัตว์มากขึ้นหมายถึงการปลูกธัญพืชให้มากขึ้น

3. การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ - ปัจจุบัน 40% ของมวลโลกแห้งแล้งและอุณหภูมิที่สูงขึ้นจะทำให้มันกลายเป็นทะเลทรายมากขึ้น ในอัตราปัจจุบันปริมาณอาหารที่เราเพิ่มขึ้นในปัจจุบันจะเลี้ยงประชากรเพียงครึ่งหนึ่งภายในปี 2593

4. การขาดแคลนน้ำ -นี่คืออีกวิกฤตที่กำลังจะเกิดขึ้น: 28% ของการเกษตรอยู่ในพื้นที่ที่มีน้ำขัง ใช้น้ำประมาณ 1,500 ลิตรในการผลิตข้าวสาลีหนึ่งกิโลกรัมและประมาณ 16,000 ลิตรในการผลิตเนื้อวัวหนึ่งกิโลกรัม ในปี 2593 เราต้องการน้ำมากเป็นสองเท่า

5. เกษตรกรที่มีปัญหา - ในประเทศที่พัฒนาแล้วมีคนน้อยกว่า 2% ที่ปลูกพืชหรือเพาะพันธุ์สัตว์เพื่อเป็นอาหาร ผู้คนจำนวนน้อยลงที่เลือกทำการเกษตรเป็นอาชีพ ในขณะเดียวกันราคาอาหารก็เพิ่มสูงขึ้นพื้นที่ทำกินยังคงสูญหายไปจากการแผ่กิ่งก้านสาขาและดินกำลังเสื่อมโทรมจากการทำการเกษตรมากเกินไป

อะไรทำให้การประกันความมั่นคงทางอาหารมีความซับซ้อน

ลองพิจารณาอินเดีย เกษตรกรรมคิดเป็น 18% ของผลผลิตทางเศรษฐกิจและ 47% ของแรงงาน อินเดียเป็นผู้ผลิตผักและผลไม้รายใหญ่อันดับสองของโลก ตามที่องค์การอาหารและการเกษตร (FAO) ของสหประชาชาติระบุว่ามีชาวอินเดียประมาณ 194 ล้านคนไม่ได้รับสารอาหารซึ่งเป็นประชากรที่หิวโหยมากที่สุดในประเทศใดประเทศหนึ่ง ประมาณ 15.2% ของประชากรอินเดียขาดสารอาหารเกินกว่าที่จะใช้ชีวิตปกติได้ เด็กที่ขาดสารอาหารหนึ่งในสามของโลกอาศัยอยู่ในอินเดีย

การแก้ไขปัญหาความหิวโหยและการขาดสารอาหารในระบบเศรษฐกิจเช่นอินเดียต้องการการปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิตของภาคเกษตรกรรมโดยเฉพาะฟาร์มของผู้เลี้ยงรายย่อย ชุมชนในชนบทและเกษตรกรรมมักประสบกับความยากจนและความหิวโหยที่สูงขึ้น

การเกษตรต้องยั่งยืนด้วย ภาคส่วนนี้คิดเป็น 30% ของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและ 70% ของการถอนน้ำจืดดังนั้นจึงต้องให้ความสนใจกับพลังงานและการใช้น้ำคือการทำฟาร์ม ขยะก็เป็นปัญหาเช่นกันโดยประมาณหนึ่งในสามของการบริโภคอาหารมีมูลค่าประมาณ 750 พันล้านดอลลาร์สูญหายไป

World Economic Forum ทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้?

ในปี 2550 และในช่วงครึ่งแรกของปี 2551 ราคาอาหารทั่วโลกเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วส่งผลให้เกิดความไม่สงบในสังคมและการจลาจลทั้งในประเทศกำลังพัฒนาและประเทศที่พัฒนาแล้วตั้งแต่บังกลาเทศถึงบราซิลจากเม็กซิโกไปจนถึงโมซัมบิก สิ่งนี้กระตุ้นให้ฟอรัมเศรษฐกิจโลกและพันธมิตรสมาชิกและองค์ประกอบอื่น ๆ กำหนดวิสัยทัศน์ใหม่สำหรับการเกษตร (NVA) ในปี 2552 เพื่อบรรลุผลสำเร็จผ่านแนวทางการตลาดโดยภาครัฐและเอกชนที่ปรับปรุงความมั่นคงด้านอาหารความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อมและโอกาสทางเศรษฐกิจในปี 2552 ถึง 20% จนถึงปี 2050

ผลงานการดำเนินการของ World Economic Forum เกี่ยวกับความร่วมมือภาครัฐและเอกชนที่ขับเคลื่อนด้วยในพื้นที่ภายใต้ NVA ได้ระดมทุนกว่า 10,000 ล้านดอลลาร์โดยมีการดำเนินการไปแล้ว 1.2 พันล้านดอลลาร์ซึ่งเข้าถึงเกษตรกรรายย่อยเกือบ 9 ล้านราย

โดยรวมแล้วฟอรัมได้เปิดตัวโครงการริเริ่มเป้าหมาย 5 โครงการซึ่งมีเป้าหมายเพื่อรวบรวมเกษตรกรภาครัฐภาคประชาสังคมและภาคเอกชนอำนวยความสะดวกในการเป็นหุ้นส่วนในระดับภูมิภาคและระดับประเทศและส่งเสริมการแลกเปลี่ยนความรู้